4 april 2019

Gesnoeid, opgeschoond en opgeruimd in en rondom de vijver.
De natuur doet nu de rest!  

Natuurvijver                                         September 2011

Begin 2011 maakten we plannen voor een 3-in-1 projekt. Allereerst de vleermuizenbunker, gelegen onder een heuvel die dienst zal gaan doen als huisvestiging voor de oeverzwaluwen en ijsvogels én een natuurvijver.

De benodigde vergunningen waren binnen en al snel werd begonnen met de bouw van de bunker. Deze is inmiddels helemaal af en officieël geopend en weer gesloten op 5 juni 2011.

Op 6 september werd begonnen met het rooien van de boomstronken en alle bomen die nog in de weg stonden, kregen een nieuwe plek elders op ons perceel.  Met groot materieel werden deze bomen met box verplaatst. De gele grond gaat dienst doen als basis voor de oeverzwaluwen-heuvel.

Er werd gegraven tot op de kleilaag. Hierna werd de vijver mooi afgerond en kreeg de vorm van een boon. De lengte bedraagt ongeveer  40 meter en de breedte ca. 25 meter. Op het diepste punt meet de vijver 2,5 meter en vooraan is die vrij ondiep. Alles heeft bij ons een reden. Dit ondiepe gedeelte is voor de kikkers, padden en salamanders. Een amfibieënpoel dus.

Toen de vijver mooi afgevlakt was, werd die nog ontdaan van alle restafval, takjes en stenen. 

Op 30 oktober was het eindelijk zover. Het moment was aangebroken dat de folie gelegd kon worden. Met man en macht hebben wij die zondag gewerkt om dit karwei te klaren.

In de ochtend speelde de dauw ons nog parten, want 2 delen folie moesten verlijmd worden. Maar toen eindelijk de zon tevoorschijn kwam, hadden we het vrij snel voor elkaar en kon ná de middag de folie uit elkaar gerold worden.

1 en 2 november werd de klei er ingereden . Over de gehele vijver werd een laag klei van ca. 50 cm netjes verdeeld en alles werd perfect gelijk gemaakt. Hoe die mensen met hun machines omgaan......nou da's nog eens kunst. En wat een precisie- en gevoelswerk. Petje af. Ook werd daarna de wal voor de oeverzwaluwen voorzien van een laagje klei.

Daarna kwamen de oeverkanten aan de beurt. De folie werd netjes afgesneden en ingegraven.

Toen brak het tijdstip aan dat de vijver gevuld moest worden met water. Beetje bij beetje zag je het water stijgen. Ná ongeveer 3 dagen was ie vol. Inmiddels, nee stil zitten kunnen we niet, werden er her en der al wat struikjes geplant, evenals wat siergrassen en rietsoorten.

Ook kregen een aantal knotwilgen een plekje aangeboden rondom de vijver. Zo, het begint al een beetje oog te krijgen.

                    Op bovenstaande foto zie je aan de rechterkant de heuvel voor de oeverzwaluwen. 

Nog een oud stenen muurtje, een terrasje en in het voorjaar
     kan de natuur voor de rest van de aankleding zorgen.